Ta strona jest dostępna dla zalogowanych użytkowników. Prosimy o zalogowanie się lub założenie konta.
Co wyróżnia pacjentów z amyloidozą łańcuchów lekkich i współistniejącą chorobą depozytową monoklonalnych łańcuchów lekkich w nerkach?
Białko monoklonalne może być odpowiedzialne za kilka podtypów uszkodzenia nerek, a rodzaj nefropatii wynika z strukturalnych i fizykochemicznych właściwości produkowanych monoklonalnych przeciwciał. Nefropatia wałeczkowa (,,nerka szpiczakowa’’), amyloidoza nerek oraz choroba depozytowa łańcuchów lekkich należą do najczęściej występujących nefropatii związanych z wydzielaniem łańcuchów lekkich. U większości pacjentów stwierdza się jeden z mechanizmów patogenetycznych, natomiast zdarzają się również przypadki, w których dwa rodzaje współistnieją ze sobą. Najczęściej dotyczy to nefropatii wałeczkowej z chorobą depozytową łańcuchów lekkich (LCDD) – 37% pacjentów z LCDD. Dużo rzadziej występującą kombinacją jest współistnienie amyloidozy nerek z LCDD – występuje u 3% pacjentów ze szpiczakiem plazmocytowym (MM), u których wykonano biopsję nerki i u 3-13% pacjentów z LCDD.
